Masciarelli Tenute Agricole

Masciarelli, w San Martino sulla Marrucina, jest położone w górach, a w oddali wyłania się góra Maiella, a nie masyw Gran Sasso. 40 minut jazdy na zachód umożliwi Ci jazdę na nartach, a 40 minut jazdy na wschód wyląduje na plażach Adriatyku. Wina tutaj zapewniają ciekawy wgląd w różnorodność terroir w całej Abruzji. Masciarelli nadzoruje 365 hektarów, stosując zrównoważone praktyki, rozmieszczonych w 60 różnych lokalizacjach. Masciarelli jest jedynym producentem z Abruzji, który pozyskuje owoce ze wszystkich czterech prowincji (Chieti, Pescara, Teramo i l'Aquila). Zapytana, czy chcą się powiększyć, Marina Cvetic Masciarelli, obecna szefowa winnicy, odpowiedziała kategorycznym „nie” i cytując ją: „Zmiany klimatu to katastrofa”. Utrzymujące się upały i susza zmieniają sposób, w jaki producenci patrzą w przyszłość. Latem 2022 r. w San Martino wszystko było żywe i zielone ze względu na nagromadzenie się wody w wyniku zimowego śniegu i wiosennego deszczu. Ale to tylko jedna mała część posiadłości, każdy obszar w Abruzji ma swoją własną dynamikę. Marina Cvetic Masciarelli przyznała, że ​​nie wie jeszcze, co przyniesie przyszłość, ale konieczne jest ponowne przemyślenie lokalizacji, ekspozycji, a być może nawet odmian. Jeśli chodzi o dzisiejsze wina, jest to nadal jeden z najbardziej niezawodnych producentów w całym regionie. W ich portfolio każdy znajdzie coś dla siebie: „klasyczną” i świeższą linię „Masciarelli”, bardziej międzynarodowe i stylowe butelki „Masciarelli – Marina Cvetic” oraz potężniejszą i godniejszą wieku etykietę „Masciarelli – Villa Gemma”. W tym domu szyje się także jeden z najlepszych Cerasuolo produkowanych w całej Abruzji, wykonany starannie, a także niewielką produkcję międzynarodowych odmian, w tym Syrah, który moim zdaniem zrobił wrażenie. 

Region Abruzji jest bardzo zróżnicowany: surowy, czasem dziki krajobraz, który szybko wznosi się od gór przez wzgórza aż do Adriatyku. Intuicja Gianniego Masciarellego i jego zespołu technicznego polegała na zidentyfikowaniu działek, których cechy glebowe i klimatyczne były w stanie uwydatnić charakter każdej odmiany winorośli, rodzimej lub międzynarodowej. 

Zaczynając od południa, w najbardziej wewnętrznej części prowincji Chieti , pomiędzy Morzem Adriatyckim a masywem Majella (do 2700 m npm) rozciągają się wzgórza, które mają ogromny wpływ na klimat. Latem temperatura może wahać się od 15 stopni w dzień i w nocy, co zapewnia ogólnie chłodniejszy mikroklimat w porównaniu z resztą prowincji. Gleba charakteryzuje się silną obecnością wapienia; liczne rzeki i strumienie tworzą dużą różnorodność mikroklimatów i nisz środowiskowych.

W prowincji Pescara , w winnicach Loreto Aprutino, winogrona cieszą się wspaniałym zboczem, około 200 metrów nad poziomem morza, z glebami gliniastymi i gliniastymi oraz klimatem śródziemnomorskim. W połowie drogi między morzem a lodowcem Calderone winnice znajdują się w centrum przepływu powietrza, który łagodząc upalne letnie dni, umożliwia stopniowe dojrzewanie garbników. Bez wątpienia jeden z najlepszych terroirów w całej Abruzji, gdzie wina nabierają głębokich aromatów, tanin i złożoności, bez popadania w nadmierną rustykalność.

W północnej części Abruzji prowincja Teramo znana jest jako jeden z najlepszych obszarów do zwiedzania Montepulciano i obfituje w ciekawe terroiry, takie jak słynne miasteczko winiarskie Controguerra i doliny wokół Teramo. Wzgórza, zazwyczaj niskie, łagodnie nachylają się od podnóża Gran Sasso w kierunku morza. Bliskość tego ostatniego (10-20 km) sprawia, że ​​średnie temperatury w ciągu dnia są ogólnie wyższe, podczas gdy gleby są przeważnie gliniaste i często mają czerwony kolor. Montepulciano jest tutaj wzbogacone typowymi nutami roślinnymi typowymi dla morza (paproć, agrest), dużymi taninami i okrągłą strukturą.

Prowincja l'Aquila to prawie w całości górzysta część Abruzji. Jest to jedyna z prowincji Abruzji, która nie ma dostępu do morza i rozciąga się z północy na południe równolegle do linii brzegowej. Charakteryzuje się ważnymi płaskowyżami pochodzenia jeziornego, wokół których znajdują się najbardziej spójne osady ludzkie, otoczone masywami Gran Sasso i Monti della Laga na północnym wschodzie, Sirente-Velino i Monti Simbruini, Monti Cantari i Monti Ernici na zachodzie, Majella na wschodzie oraz Monti Marsicani i Monti della Meta na południu.

Kiedy mówimy o Abruzji, możemy jedynie podziwiać i podkreślać piękno jej natury. Świadczą o tym trzy (cztery, biorąc pod uwagę Morski Obszar Chroniony „Torre del Cerrano”) Parki Narodowe , rozległy Park Regionalny Sirente-Velino oraz niezliczone Rezerwaty Przyrody i Obszary Chronione WWF. Nieprzypadkowo nazywany jest więc „Zielonym Regionem Europy”.

Ważną rolę odgrywa tu jego specyficzna struktura geomorfologiczna; z pewnością dzięki niemu udało się stworzyć tak różnorodne środowiska, od niegościnnych łąk szczytowych, po niskie i wygodne piaszczyste plaże, poprzez pagórkowate wzgórza, postrzępione wąwozy, stuletnie lasy (żeby pozostać w kontekście ziemskim ), które z pewnością są główną przyczyną bogactwa różnorodności biologicznej charakteryzującej ten region.