Powrót do góry

Douro to portugalski region winiarski położony nad rzeką Douro w regionie Trás-os-Montes e Alto Douro . Jest czasem określany jako Alto Douro (górne Douro), ponieważ znajduje się w pewnej odległości przed Porto , chroniony przez pasma górskie od wpływów przybrzeżnych. Region Douro ma najwyższą klasyfikację wina w Portugalii jako Denominaçao de Origem Controlada (DOC). Podczas gdy region Douro kojarzony jest głównie z produkcją Wina Porto. Douro produkuje tak samo wino stołowe (nie wzmocnione), jak i wzmacniane wino . Niefortyfikowane wina są zwykle określane jako "wina douro".Styl win produkowanych w asortymencie Douro - od lekkich , bordo-bordowych do bogatych win burgundzkich w nowym dębie. Istnieją dowody archeologiczne dotyczące produkcji wina w regionie Douro, pochodzące z końca Cesarstwa Zachodniorzymskiego , w III i IV wieku ne, chociaż nasiona winogron również znaleziono w starszych stanowiskach archeologicznych. W średniowieczu od połowy XII wieku cystersi mieli istotny wpływ na produkcję wina w regionie, poprzez swoje trzy klasztory: Salzedas, Sao Joao de Tarouca i Sao Pedro das Águias. W XVII wieku winnice regionu Douro rozrosły się, a najwcześniejsza znana wzmianka o "winie portowym" pochodzi z 1675 roku. Traktat Methuen między Portugalią a Anglią z 1703 roku, a następnie powstanie wielu portali brytyjskich w Porto sprawiło, że wino portowe stało się głównym produktem regionu, a Portugalia stała się gospodarczo bardzo ważna. W ramach regulacji produkcji i handlu tym cennym towarem, królewska karta portugalska z 10 września 1756 r. Określiła region produkcji wina porto. W ten sposób stał się pierwszym na świecie regionem winiarskim, który ma formalne rozgraniczenie. Winnice objęte tą demarkacją znajdowały się w zachodniej części obecnego regionu. Później winnice stopniowo rozszerzały się na wschód, w gorętsze i suchsze obszary.

Douro nie uniknął chorób winorośli w XIX wieku. Mączniak prawdziwy (oidium) uderzył w 1852 r., A Phylloxera w 1863 r. Podczas gdy wino stołowe zawsze było produkowane w regionie, przez długi czas mało było go widać poza tym regionem. Loża portowe koncentrowały się na produkcji i eksporcie wina porto, które było ich unikalnym produktem na rynku eksportowym i nie interesowało się innymi stylami wina. Tak więc, podczas gdy wina mogły być dobre, przez długi czas nie było prób używania winogron Douro do produkcji bardziej ambitnego wina stołowego. Osobą, która zapisała się na stworzenie pierwszego ambitnego wina Douro, jest Fernando Nicolau de Almeida , który pracował jako enolog z domu portowego Ferreira . Odwiedził Bordeaux podczas II wojny światowej , co dało mu inspirację do stworzenia najwyższej jakości wina stołowego. W wyniku tego powstała wina Barca Velha, wyprodukowane po raz pierwszy w 1952 roku z wykorzystaniem winogron z Quinta do Vale de Meão położonych w subregionie Superior Douro. Barca Velha nie zyskał natychmiast wielu zwolenników, ponieważ większość winiarni portowych przez długi czas pozostawała niezainteresowana winami bez zawartości alkoholu. Kilka ambitnych win z Douro pojawiło się w latach 70., ale dopiero w latach 90-tych pojawiła się duża liczba win. Czynnikiem, który przyczynił się do przystąpienia Portugalii do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w 1986 r., Co oznaczało zniesienie monopolu na lożę portową , torując tym samym drogę producentom z doliny Douro do produkcji i butelkowania własnego wina - portu lub suchego Douro wina. Na tym etapie kilka domów portowych wprowadziło również do oferty wina z Douro. Region winiarski Douro został uznany w 2001 roku za miejsce światowego dziedzictwa. Region winiarski Douro leży w dolinie rzeki Douro i dolnych dolinach jej dopływów Varosa , Corgo , Távora , Torto i Pinhão . Region jest osłonięty od wiatrów atlantyckich przez góry Marão i Montemuro i ma śródziemnomorski klimat , z gorącymi i suchymi latami i mroźnymi zimami.

Zazwyczaj jest podzielony na trzy podregiony, od zachodu na wschód:

Douro Baixo Corgo ("poniżej Corgo"), subregion o najłagodniejszym klimacie i opadzie. Ma 14 000 hektarów (35 000 akrów) winnic. Chociaż podregion został zasadzony jako pierwszy, ogólnie uważa się, że daje wina o gorszej jakości niż dwa pozostałe podregiony.

Douro Cima Corgo ("powyżej Corgo") to największy podregion z 19 000 hektarów (47 000 akrów) winnic, skupionych w wiosce Pinhão, gdzie znajduje się większość słynnych Quintas .

Douro Superior ("górny Douro" jest najgorętszym i najbardziej suchym z podregionów i ciągnie się aż do hiszpańskiej granicy. Ma 8 700 hektarów winnic (21 000 akrów) i jest źródłem wielu win o bardzo dobrej jakości. Ponieważ jest to najmniej dostępny z trzech podregionów, jest on ostatnio sadzony i nadal się rozwija. Tarasy winnic są bardzo popularne w regionie Douro. Winnice przeznaczone do produkcji portowej są zwykle sadzone na łupkach, podczas gdy obszary z glebami na bazie granitu są wykorzystywane do produkcji wina stołowego.

Główne odmiany winorośli w regionie Douro to czarne winogrona Bastardo , Mourisco tinto , Tinta Amarela , Tinta Barroca , Tinta Cão , Tinta Roriz (tak samo jak hiszpańska Tempranillo), Touriga Francesa i Touriga Nacional oraz białe winogrona Donzelinho branco , Gouveio , Malvasia Fina , Rabigato i Viosinho .Duża liczba odmian winorośli uprawiana jest w regionie Douro, w większości z lokalnych winogron portugalskich. Przez długi czas odmiany winorośli uprawiane w Douro nie były zbyt dobrze zbadane. Winnice z mieszanej plantacji były normą i przez większość czasu właściciele winnic nie wiedzieli, które odmiany winorośli rosną. Pionierski wysiłek poczyniono w latach 70. XX w., W wyniku których zidentyfikowano Touriga Nacional, Tinta Roriz, Touriga Franca, Tinta Cão i Tinta Barroca jako główne ciemne odmiany winogron. Tinta Amarela i teinturier Sousão zostały później włączone do odmian, które najbardziej przyciągają uwagę. [3] Ta praca była ważna dla stworzenia nowej fali najlepszych win z Douro, a także doprowadziła do większego skupienia się na odmianach winogron, które trafiają do wina porto. Większość najlepszych kwint do obsadza obecnie winoriami jednokorowymi i koncentruje się na ograniczonej liczbie odmian, ale starsze, mieszane winnice pozostaną w produkcji przez wiele dziesięcioleci. Zobacz wina Douro: