Pouilly-Fuissé J. Moreau & Fils Burgogne
Wina Francji
Region Burgundia
Typ: Dry White Chardonnay.
Pojemność: 0,75 l
Rozwiń opis...Złoty kolor ze srebrzystymi refleksami. Nos charakteryzuje się aromatem owoców cytrusowych (mandarynki) oraz cudowną mineralnością i subtelnymi nutami kwiatowymi. Miękkie, ale świeże na podniebieniu. Dobrze zintegrowana kwasowość subtelnie podkreśla smak prażonych migdałów i skórki cytrusowej.
Między Tournus a Mâcon północna Francja staje się południową Francją. W średniowieczu przechodziła tutaj granica językowa między językiem d'Oil, używanym na północy, a językiem d'Oc, używanym na południu. Kraina poety Lamartine'a jest nawadniana przez Saonę i składa się z pofałdowanego krajobrazu. Region Mâconnais tworzy prostokąt o długości 50 kilometrów z północy na południe i szerokości około 15 kilometrów. W najcieplejszych obszarach na wysokości od 220 do 400 metrów n.p.m. kwitną winorośl. W regionie produkcji Pouilly dwie ostrogi wapienne, Solutré i Vergisson, nadają krajobrazowi nieoczekiwany efekt. U podnóża skały Solutré, która była zamieszkana 35 000 lat pne, wykopaliska archeologiczne ujawniły stos kości końskich pokrywający prawie 4 hektary powierzchni o głębokości dwóch metrów.
Wzgórza regionu Mâconnais tworzą grupę drugorzędnych pasm górskich o zboczach skierowanych w kierunku północno-wschodnim i południowo-zachodnim, które są oddzielone równoległymi uskokami. Powierzchnia apelacji obejmuje 750 ha, z których produkuje się 40 000 hl wina. Nasz wybór pochodzi z działek położonych na zboczach wzgórz wokół miejscowości Fuissé. Wapienie i margle dolnego i środkowego kimerydu.
Notatki Sommelier Bachus Wina
Burgundia ( Bourgogne ) znajduje się 220 mil na południowy wschód od Paryża i 140 mil na północny zachód od Genewy w Szwajcarii . Burgundia, prawdopodobnie bardziej niż jakikolwiek inny region winiarski na świecie, jest całkowicie pod wpływem swojego terroir , które w Burgundii jest określane jako climat lub lieu- dit . Terroir po francusku oznacza „ poczucie miejsca ” , co oznacza , że wino smakuje jak region, w którym było uprawiane i produkowane. Zróżnicowane gleby i mikroklimat Burgundii pozwalają ekspertom dokładnie określić wioskę lub winnicę, w której uprawiano winogrona . Podczas gdy Pinot Noir i Chardonnay są uprawiane na całym świecie, winogrona Burgundii są punktem odniesienia , z którym często się je porównuje.
Burgundia jest zaskakująco małym obszarem produkcji wina: 74 000 akrów obsadzonych winorośli stanowi 3% wszystkich francuskich nasadzeń winorośli. Leży na zboczach i dolinach na zachód od rzeki Saony, dopływu Rodanu. Burgundia dzieli się na cztery główne podregiony winiarskie rozciągające się na przestrzeni 75 mil z północy na południe. Côte d'Auxerre (Chablis) znajduje się na szczycie, a następnie Côte d'Or (w którego skład wchodzą Côte de Nuits i Côte de Beaune), Côte Chalonnaise, Mâconnais i Beaujolais. Każdy z tych podregionów składa się z wiosek, które są również nazywane komunami. W rzeczywistości Chablis, w dolinie rzeki Serein, jest bliżej regionu Szampanii niż reszty Burgundii. Podczas gdy głównym problemem klimatycznym w Chablis są przymrozki, w pozostałej części Burgundii problemem tym są gnicie i pleśń.
Region Burgogne ten jest znany z pagórkowatych terenów, kredowych, gliniastych i wapiennych gleb oraz unikalnych mikroklimatów, które przyczyniają się do charakterystycznych smaków jego win. Burgundia leży na małych uskokach geologicznych. W połączeniu z erozją w czasie oznacza to, że rodzaje gleby mogą się subtelnie zmieniać na małych obszarach. Ogólny klimat Burgundii waha się od chłodnego kontynentalnego na północy (jak w Chablis) do umiarkowanego kontynentalnego na południu (jak w Mâconnais). Region korzysta z łagodzącego wpływu pobliskich gór Morvan, które chronią winnice przed trudnymi warunkami pogodowymi.
Historia regionu winiarskiego Burgundii w średniowieczu benedyktyni posiadali większość ziemi i znacznie rozwinęli produkcję wina w regionie. Jednak to mnisi cysterscy prowadzili szczegółowe zapisy swoich winnic. Dokładnie opisywali, jak i gdzie winorośle rozwijały się, a także jaki smak miały powstające wina. Dzięki temu stworzyli pierwsze na świecie raporty ze zbiorów oraz ideę crus i terroir. W 1336 r. mnisi cystersi stworzyli pierwszą w Burgundii winnicę otoczoną murem, Clos de Vougeot (która nadal kwitnie).
Również w latach 1300. książęta Burgundii zakazali importu i eksportu win nieburgundzkich, skutecznie wykluczając popularne wówczas wina z Doliny Rodanu z rynków północnoeuropejskich. Ten ruch znacznie wzmocnił przemysł winiarski Burgundii (oraz skarbce książąt i księstwa). W 1395 r. książę Filip zakazał wówczas dominujących w tym regionie winogron, Gamay i Aligote. Nazywając je „podłymi i nielojalnymi” (preferował Pinot Noir), na zawsze zmienił profil i ekskluzywność Burgundii.
W XVI wieku burgundzkie Pinot Noir eksportowano do innych krajów europejskich. W XVIII wieku jakość dróg we Francji poprawiła się, co ułatwiło handel winami burgundzkimi. Pierwsze domy négociant (kupieckie) w regionie powstały w latach dwudziestych i trzydziestych XVIII wieku. Po rewolucji francuskiej winnice zostały podzielone, a wraz z napoleońskimi prawami spadkowymi zostały jeszcze bardziej podzielone. Większość działek ziemi była uprawiana przez różnych plantatorów, posiadających nawet kilka określonych rzędów winorośli. Kryzys gospodarczy w latach 30. XX wieku, a następnie zniszczenia II wojny światowej, poważnie ograniczyły produkcję w regionie. W latach 50. XX wieku winiarze rozpoczęli żmudny proces przywracania burgundzkiego standardu jakości do tego, który znamy i cenimy dziś tak wysoko. Wszystko to sprawia, że określenie „burgundzki styl życia” nadal jest używane, aby określić radość życia, dobre jedzenie i widowiska.
Zdjęcie przedstawia wino w wybranym roczniku.
